W glebi Swietej Doliny Kadisza

Dolina Qadisha Valley, wpisana jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wspominalam juz o niej przy jednej wycieczce. Tym razem udalo mi sie dotrzec w glab doliny.

W dolinie znajduje się koryto rzeki Kadisza, która w okolicach Tripolisu nazywana jest Nahr Abu Ali. Kadisza znaczy w jezyku aramejskim święta. Dolina nazywana jest świętą ze względu na lokalizację w niej wielu chrzescijanskich wspólnot mniszych w ciągu wieków.Dolina znajduje się u podnóża Mount al-Makmal w północnym Libanie. Ściany doliny posiadają wiele grot, często na wysokości powyżej 1000 m n.p.m. Wadi Kadisza była schronieniem dla wielu grup chrześcijan: jakobitów(Syryjski Kosciol Ortodoksyjny), melchitow, nestorian, Ormian, a nawet Etiopczykow. Najliczniejszą grupę stanowili maronici (chrześcijanie Syrii i Libanu)

Od VII wieku datują się coraz silniejsze prześladowania maronitów (chrześcijan Syrii i Libanu) w świecie arabskim. Zmuszeni do ucieczki, schronienie znajdują w trudno dostępnej dolinie w górach Libanu. Począwszy od X wieku, klasztory modlitewne zostają rozbudowane i przekształcone w małe osady obronne. Ich centrum staje się monastyr Qannubin. Klasztory – osady wykute w skałach skutecznie bronią się przed kolejnymi najazdami, przyklejone do skał, otoczone murami, pogrążone w izolacji. I tak do dziś.

Idac dolina mozna zwiedzac przykute do skaly klasztory, w jednym z nich- Qannoubin spoczywa jeden z ojców – założycieli kościoła maronickiego, jego mumia zachowała się w idealnym stanie pomimo wystawienia na widok publiczny. 

Klasztor Qannoubine 

Ermitaz brata Pedro Escobara

My udalismy sie na wycieczke dolina od Bcharre do Ehden, z noclegiem pod namiotem na mini polance przy drzewku oliwnym z widokiem na doline.

Zejscie w doline i wyjscie z doliny jest bardzo strome i w pelnym sloncu sierpnia dosc meczace, ale widoki wynagradzaja wysilek.