Hinduizm

Hinduizm to przewazajaca religia w Nepalu, ok 80%, podczas gdy buddyzm tylko 10% Obie religie istnieja jednak obok siebie i bardzo sie przenikaja, czasem spotkac mozna hinduska swiatynie z buddyjskimi mlynkami, czasem buddyjska swiatynie z hinduskimi posagami.

Świat opisywany jest w hinduizmie jako iluzja (maja), ponieważ prawdziwa jest tylko boska rzeczywistość. Człowiek, który nie zna boskiej rzeczywistości, uwięziony jest w cyklicznej egzystencji (samsara), po śmierci ponownie się odradza dopóki, w wyniku stosowania odpowiednich praktyk religijnych, jego jaźń (atman) nie połączy się z brahmanem - najwyższą boską jaźnią.

W przeciwieństwie do hinduizmu, buddyzm posiada historycznego założyciela - Buddę Siakjamuniego, a jego nauki nie są naukami objawionymi w nadprzyrodzony sposób, jak to ma miejsce w hinduizmie, lecz opierają się na wnikliwej obserwacji rzeczywistości i prawideł, jakie nią rządzą. Chociaż buddyzm uważany jest przez hinduistów za jedną z odmian hinduizmu, to jednak żadne księgi hinduistyczne nie wchodzą w skład buddyjskiego kanonu, a pojęcia wspólne dla obu religii (reinkarnacja, wyzwolenie, iluzja) zostały w buddyzmie całkowicie przeformułowane.

Publiczne modły w świątyniach nie mają dla hindusów takiego znaczenia, jak codzienne rytuały domowe.  Głównym miejscem oddawania kultu wybranego boga ( a jest kilka tysięcy bogów obojga płci) jest dom (domowy ołtarz). Na ołtarzu umieszcza się przedmioty odpowiadające pięciu zmysłom: wzroku, słuchu, powonienia, smaku i dotyku (posążek, obraz, kadzidełko, dzwonek, pożywienie, kwiaty itp.).

Codziennie rano i wieczorem mozemy uslyszec dzwonek u sasiadow. To kobieta, glowna opiekunka ogniska domowego odprawia codzienny rytual. Na talerzu przed wejsciem do domu uklada cos do jedzenia, zazwyczaj ryz, pali kadzidelko, czasem kladzie kwiaty,  dzwoni dzwonkiem. Jest to ofiara, dar dla najbardziej potrzebujacych.  Jako, ze cząstkę Brahmana (Absolutu, najwyższej mocy, najważniejszej rzeczywistości, która istnieje poza światem codziennym). zawiera w sobie każda istota żyjąca, to np to jedzenie moze zostac zjedzone przez najbiedniejszych, a moze przez psa czy ptaka. Nikt nie bedzie tego obserwowal, ale te czynnosci kobieta bedzie powtarzac codziennie.

 

Czasem sa jakies wieksze rodzinne uroczystosci, wtedy ofiary tez sa wieksze, wiecej jedzenia, czasem nawet pieniadze, ale wszystko w okolicy domu.

Większe grupy ludzi spotykają się tu tylko w trakcie określonych świąt religijnych. Nie trzeba mieć wykształcenia akademickiego, aby zostać kapłanem świątynnym. Starsi kapłani przyjmują na naukę młodych adeptów i po 3 – 6 latach edukacji „mianują” ich sługami bóstw hinduskich. Bardzo często funkcja kapłana przechodzi z ojca na syna.

Swiatynie sa otwarte i kazdy moze wstapic po drodze do domu, czy jak tylko ma ochote, dzwoni sie dzwonikiem, sa lustra zeby nalozyc sobie na czolo tikke- krobke z czerwonego pudru, czasem zapala swieczke, czasem cos jak znicze.

Jedzenie sklada sie rowniez u nog posagow, wtedy rowniez jest zjadane przez najglodniejszych, czy to przez psy, krowy czy tez szczury.

Wazne jest by podkreslic, ze istoty boskie w hinduizmie, nie chodzą pieszo, one przemieszczają się na różnych wierzchowcach np. Sziwa podróżuje z wykorzystaniem byka Nandina, Wisznę unosi ptak Garuda, Brahmę wozi łabędź, Indię – słoń Ajrawata, a Ganesa wlasnie szczur.